Celta, 3-Alcorcón. 0.

O Celta ratificou a súa gran traxectoria cunha goleada incontestable nun partido no que mandou de principio a fin e no que mereceu unha avantaxe maior. Con esta vitoria (a sexta consecutiva), os celestes sitúanse no primeiro posto da táboa, algo que non acontecía desde hai máis de cinco anos.

Temíase a visita do Alcorcón, un equipo recén ascendido que está a sacar moita guerra e xa leva 11 puntos, pero os madrileños foron un xoguete en mans do Celta por moito que a web do clube visitante cuestione e lle quite méritos a vitoria do Celta con toda clase de excusas; isto demostra a pouca idea que teñen algúns de fútbol porque, obviamente, nin fan mención ao xogo duro dos seus.

Os celestes foron onte un equipo moi equilibrado: a defensa estivo moi segura, destacando o traballo dos laterais, amos e señores das súas respectivas bandas e incorporándose con moito perigo ao ataque (Roberto culminou a súa actuación cun gran gol). Na media, Álex López segue a medrar como xogador, facendo un equipo perfecto con Bustos e López Garai, que mellorou anteriores actuacións. E arriba, ás boas prestacións de David Rodríguez e De Lucas -habituais no que levamos de temporada- haille que engadir o extraordinario partido feito por Joan Tomàs, substituto do sancionado Trashorras, que marcou un gol e deu os pases dos outros dous, ademáis de volver tola á defensa visitante.

A afección acudiu en maior número ao campo e disfrutou co xogo do equipo, pero temos que conseguir superar eses case 11.000 asistentes. Ogallá en Vila-Real se poida manter a boa xeira e o vindeiro partido en Balaídos (ante o Granada) sexa unha festa.