Huesca, 1-Celta, 2.

A boa xeira de resultados do Celta continúa e xa son cinco as vitorias consecutivas, o que serve para que o equipo se afiance na zona alta da clasificación. O de onte non foi o mellor partido dos nosos, pero si serviu para comprobar que o equipo é quen de se sobrepór ás incidencias en contra grazas, unha vez máis, á súa verticalidade e capacidade de sufrimento.

Tras unha primeira parte onde dominou o Huesca e os celestes case non crearon perigo, o gol de De Lucas abriu a lata e serviu para que o Celta se botase arriba e tivese varias oportunidades para resolver o partido. Pero entón apareceu outro incapaz do gremio arbitral (a este non o coñeciamos porque é un recén ascendido, pero ogallá non o volvamos ver diante) que convertiu en penalty a prol do Huesca unha xogada que en principio sancionara con falta do atacante e amoestación por tirarse. Ademáis, o cambio sobre a marcha do colexiado navarro supuxo a expulsión de Trashorras e tres cartóns para xogadores célticos. Se esta semana se sabía que o Celta era o máis deportivo da categoría polo número de amoestacións recibidas, tivo que aparecer este individuo para amosarlle oito cartóns amarelos a un equipo que non deu patadas. Ver para crer.

Por sorte, cando pior pintaban as cousas e o empate semellaba un mal menor, apareceu David Rodríguez para recibir un pase de Joan Tomàs e encarar como unha frecha a área aragonesa e bater a Cabrero. Un gol que nos deu tres puntos moi valiosos e que nos reafirma na boa liña que ogallá manteñamos o vindeiro sábado en Balaídos ante o equipo dos privilexios, o Alcorcón. O celtismo ten que estar co equipo porque, polo visto ata agora, merecen de sobra o noso apoio.