Gimnàstic, 1-Celta, 2.

O soño de volver á Primeira División cada vez semella máis viable. Queda moitísima liga, pero o Celta non dá sinais de febleza e apuntalou o seu liderato aproveitando a goleada que sufriu o Rayo Vallecano en Huesca. Deste xeito, os madrileños quedan 4 puntos por baixo nosa e o Betis, que volveu gañar despois de 5 derrotas consecutivas, manténse a 5.

O partido de onte en Tarragona volveu deixar a imaxe dun Celta superior, dominador e controlador do xogo sabendo como atar ao rival. O único reproche que se lles pode facer aos nosos é que nos últimos 20 minutos, tras o gol local, pasasen algúns apuros que nos fixeron temer pola perda da avantaxe, se ben é certo que apenas houbo opcións de gran perigo.

Aproveitando que nunha semana vai haber que disputar tres xornadas de liga, Paco Herrera fixo algúns trocos no equipo titular. Hugo Mallo, aínda non recuperado de todo das súas molestias, quedou en Vigo e o seu posto foi ocupado por Murillo -de volta da lesión-, que pasou algúns apuros pero que cumpriu ben. David Rodríguez non disputou nin un só minuto e o seu posto na punta foi ocupado por un Iago Aspas que deixou detalles da súa gran clase e, por riba, marcou o primeiro gol da tarde. Por último, Álex López tamén comezou no banco en beneficio de Michu, que non marcou pero que fixo un traballo moi produtivo. É unha gran noticia que os xogadores importantes estean en perfecta forma, pero tamén o é que os teoricamente suplentes poidan suplir con garantías eventuais baixas e, ata agora, así está a ser.

O xoves ás 8 da tarde temos unha gran oportunidade para nos afianzar no primeiro posto, xa que recibimos ao Huesca en Balaídos. Despois de que os aragoneses se salvasen o ano pasado en Vigo grazas máis á apatía celeste que por méritos propios, esta vez non caben relaxacións nin confianzas.